Ergenlik, psikolojik biyolojik ve çevresel etkenler olarak çalkantılı bir süreçtir. Bedensel ve
hormonal değişiklikler çok hızlı şekilde gelişir. Bu hızlı değişim bilişsel süreçler üzerinde etkilidir.
Bazı problemlerin temelinde bu değişime ayak uyduramamak yatabilir. Bu süreçte ergen bireyin
kendi sınırlarını genişlettiği daha çok sosyal açıdan aile yerine akranlarının geçtiği bir döneme
dönüşür. Ergenlik döneminde gençlerle doğru iletişim kurmak çok fazla önemlidir.

Ergen, kendisi ve çevresi ile sürekli savaş halinde görülür. O, artık anne- babanın küçük çocuğu
değil, kendi seçimlerini yapan, kendi düşüncelerini söyleyen bir gençtir. Bu geçiş, ebeveynler için
aynı zamanda kontrol kaybı hissi uyandırır ve ergen- ebeveyn ilişkisi daha öncesine kıyasla yoğun
bir çatışma dönemine girer. Yaşamın en zorlu geçiş dönemi olan ergenlik döneminde anlaşılmak ve
iletişim son derece önem taşımaktadır. Kendisi ve hayata bakış açısındaki değişimleri anlamak
ergen ve çevresindeki insanlar için zorlayıcı olabilir Gençlerle doğru iletişimi kurmak kolay değildir.
Aileler çocuklarını her zaman çok iyi tanıdıklarını düşünseler de konulara yaklaşımları objektif
olmayabilir. Terapistler ise sadece objektif bir bakış açısı ile yaklaşarak gencin ailesi ve sosyal
çevresi ile arasındaki ilişkiyi daha düzenli ve rahat bir hale getirir. Bu noktada psikoterapi, duygu
ve düşünceleri anlamlandırma ve problemlerle baş etme konusunda ergenlere yardımcı olacaktır.