Çocuk Merkezli Oyun Terapisinde Temel İlkeler

Çocuk Merkezli Oyun Terapisi temellerini Carl Rogers’ın Danışan Merkezli Terapisi’nden almıştır. Virginia M. Axline “Oyunun, çocuğun kendini ifade etmesi için doğal bir araç” olduğunu fark etmiş ve 1940’lı yılların sonunda Carl Rogers’ın prensiplerini oyun terapisine uyarlamıştır. 

Carl Rogers’ın öğrencisi olan Axline yetişkinler, sorunlarını empati, kabul, içtenlik, uyum, güven ve özsaygı eşliğinde konuşarak çözebiliyorlarsa, aynı atmosfer bir oyun odasında yaratılabilirse, çocukların da kendi problemlerini çözebileceğini düşünmüştür. Danışan Merkezli terapi insanın yalnızca kendi sorunlarını çözmek için değil aynı zamanda kendisini gerçekleştirmek için de güçlü bir dürtüsü olduğu varsayımına dayanır. Dolayısıyla danışanların kendilerini anlama, sorunları üzerinde kontrol kazanma, kendi yaşamlarını üretkenlik içerisinde ve duygusal olarak sağlıklı bir şekilde yönlendirme becerilerine son derece güvenir. Danışan Merkezli terapide terapist, yargılamanın ve değerlendirmenin önüne geçen koşulsuz kabul sunar ve onlara kendileri olmaları için fırsat verir. Bunları tam bir kabul ortamı yaratarak yerine getirir.

Axline, görünüşte basit olmasına rağmen çocuk danışanlarda değişimi ve gelişimi destekleyen 8 temel ilke geliştirmiştir.

1- Terapist, çocuk ile sıcak ve samimi bir ilişki kurmalıdır.

2- Terapist, çocuğu olduğu gibi kabul eder.

3- Terapist, ilişkide özgürlük duygusu oluşturur, böylece çocuk duygularını tam anlamıyla ifade etme konusunda özgür hisseder.

4- Terapist, çocuğun ifade ettiği duyguları tanımak için tetiktedir, bu duyguları onun davranışına dair bir içgörü kazandıracak şekilde çocuğa yansıtmaktadır.

5- Terapist, yapması için fırsat verildiğinde, çocuğun kendi sorunlarını çözebilme becerisine saygı duyar. Seçim yapma ve değişim başlatma sorumluluğu çocuğundur.

6- Terapist, çocuğun davranışlarını veya konuşmasını hiçbir şekilde yönlendirmeye çalışmaz. Çocuk yol gösterir, terapist takip eder.

7- Terapist, terapi sürecini aceleye getirmeye çalışmaz. Terapist, bu sürecin aşamalardan oluştuğunu bilir.

8- Terapist, terapi ile gerçek dünya arasında bağ kurmak ve çocuğun ilişkideki sorumluluğunun farkına varmasını sağlamak için gerekli olan sınırlamaları yapar.

Günümüzdeki Çocuk Merkezli Oyun Terapistlerinin hepsi Axline’ın ilkelerine bağlı olsa da kullandıkları yöntemlerin bazılarında farklılıklar vardır. Virginia Axline kullandığı yöntemleri yazılarında çok ayrıntılı bir şekilde anlatmamıştır. Bu yüzden daha sonraki uygulayıcılar çalışmalarını Rogerian Psikoloji ve başka kaynaklardan edindikleri bilgiler ile birleştirmişlerdir.